Jest to cykl artykułów opublikowanych na soc.culture.polish w miesiącach lipiec – październik 2002, połączony w jedna całość, zawierający odcinki 1 – 6. Wzbudziły one furię i wściekłość wśród jawnych i zakamuflowanych Żydów, jacy zapaskudzają polskojęzyczne forum dyskusyjne swymi antypolskimi i antychrześcijańskimi prowokacjami. Charakterystyczną cechą wszystkich żydowskich wypowiedzi był zupełny brak rzeczowych, merytorycznych argumentów i wysoki poziom chamstwa, wulgarności oraz agresji.
I. Wprowadzenie
1. Religia żydowska nie jest, jak się mylnie sadzi, oparta na Starym Testamencie mozaizm. Żydzi odrzucili mozaizm, który był religią objawioną a zamiast niego wymyślili sobie własnym rozumem religię zwaną “judaizmem”. Judaizm jest oparty na Talmudzie i praktycznie rzecz biorąc nie zajmuje się relacjami Bóg – człowiek, tylko ma na celu zdobycie dla Żydów absolutnej władzy nad światem. Żydzi będą panami, a cała reszta gojów będzie im służyć jako niewolnicy. To nie są wymysły antysemitów – Talmud jest pełen takich stwierdzeń, co łatwo jest stwierdzić u samego źródła.
2. W judaizmie Bóg jest Bogiem tylko dla Żydów, a przed podjęciem decyzji zasięga rady rabinów (sic!). Wszystko, co istnieje na Ziemi, należy do Żydów, a w rękach gojów jest tylko przejściowo. Obowiązkiem Żyda jest odbieranie gojom swej własności przy użyciu dowolnych sposobów, włącznie z zabójstwem. Goja można również okłamać, oszukać, wykorzystać i nie jest to żadnym grzechem, gdyż goje to tylko odrażające zwierzęta z ludzka twarzą.
3. Talmud pełen jest obelżywych słów przeciwko Panu Jezusowi i Jego Matce. Chrześcijaństwo to według Talmudu jakaś żydowska sekta, którą należy zniszczyć wszelkimi sposobami.
4. Nie jest istotne, czy “Protokoły Mędrców Syjonu” są autentykiem, czy podróbką. Opisują one bowiem dokładnie program polityczny i metody jego realizacji w celu utworzenia ogólnoświatowego państwa, oczywiście rządzonego przez Żydów – program, który jest realizowany na naszych oczach, co łatwo sprawdzić przeczytawszy “Protokoły”.
5. Naczelną zasadą żydostwa najlepiej ujął niejaki Aaron Szechter, zwany też Adamem Michnikiem: “Mądry Żyd, to Żyd zakonspirowany”.
6. Biblię – czy też jej odpowiedniki w innych religiach – można nabyć bez trudu. Księgi takie są tłumaczone na setki języków. Wyznawcy danej religii będą zadowoleni, jeśli wykażesz nią zainteresowanie i może nawet dadzą ci swą świętą księgę za darmo. Inaczej jest z Talmudem: ujawnianie jego treści albo jego objaśnianie było przez Żydów karane śmiercią, a pierwsze tłumaczenia tego megalomańskiego steku bredni ukazało się dopiero w XIX wieku (!).
7. Nigdy żaden nie-Żyd nie został rabinem w judaizmie. Jest to oczywisty rasizm. Katolicy maja nawet biskupów pochodzenia żydowskiego (np. Lustiger, Pieronek).
8. Czerwony Krzyż, czy Czerwony Półksiężyc niosą pomoc bez względu na narodowość czy wyznanie ofiar. Nigdy jeszcze żadna organizacja żydowska tego typu nie udzieliła pomocy nie-Żydom.
9. Żydom, co wynika z nauk Talmudu, obce jest jakiekolwiek poczucie wdzięczności – o czym świadczy nagonka na Polskę: na kraj, który jak żaden inny pomagał żydostwu podczas II Wojny, narażając własne życie. W Izraelu naucza się dzieci, że za tzw. Holocaust (“Holohoax”) odpowiedzialni są w równej mierze Polacy, co Niemcy. Czy Żydzi uratowali choć jednego Polaka od śmierci po wkroczeniu Rosjan na wschodnie tereny Polski?
10. Żydzi są narodem skrajnie megalomańskim i rasistowskim. Nigdy się nie mylą, zawsze maja racje, a ich punkt widzenia jest zawsze jedynym i słusznym. Czy Żydzi np. kiedykolwiek przeprosili kogokolwiek za wyrządzone zło?
II. Nazwiska żydowskie
1. Typowo żydowskie nazwiska typu Rozencwajg, Kugelszwanc, Aprikozenkranc, Pipman czy Feldman – komentarza nie wymagają. Wszystko jest jasne.
2. Polsko brzmiące, ale…
- Brzmi ono aż nazbyt polsko: Złotopolski, Polański, Księżopolski, Kochański.
- Brzmi “niby po polsku”: Michnik, Kuroń, Kryształ, Indyk, Labuda, Pieronek, Cytron, Muzykant, Bankowicz – ale jakoś zabawnie (któż to jest “Bankowicz”? Syn banku?).
- Pochodzi od nazwy miasta, regionu lub kraju, w czym przypomina nazwy kiełbas albo papierosów: Poznański, Krakowski, Mazowiecki, Warszawski, Nowojorski, Rzymowski, Amsterdamski, Szwedowicz.
3. Brzmiące jak parodia polskich nazwisk: śmiesznie lub wręcz nawet odrażająco: Kloakowski, Wychodek.
4. Ponadto nierzadkie wśród Żydów są nazwiska szlacheckie (bądź przez przyjmowanie wychrzczonych Żydów jako członków starych rodów – bądź przez złośliwość arystokracji, np. Sanguszkowie nazwali swego Żyda Radziwiłłem na złość Radziwiłłom). Mamy zatem Żydów: Małachowski, Potocki, Radziwiłł, Jeziorański, Muszyński, Naimski i in.
III. Cechy antropologiczne
Z powodu mieszania się Żydów z nie-Żydami, cechy antropologicznie często ulegają zatarciu, nie można wiec ich uważać za kryterium absolutne i zawsze nieomylne.
1. Wysklepiona górna powierzchnia czaszki (Urban, Oleksy, Borowski, Dziewulski, Nowak-Jeziorański).
2. Jeśli poprowadzić prostą poziomą na wysokości czubka nosa, to u Polaków przecina ona mniej więcej otwór ucha. U Żydów cale ucho znajduje się powyżej tej linii.
3. U Żydów boczne luki czołowe maja większy promień krzywizny, niż u Słowian.
4. Żydzi maja płytsze oczodoły, a brwi nieco wyżej nad oczyma i w kształcie luku.
5. Nos Żyda jest na ogoł dłuższy, ma ostrzejszy szpic z profilu, zaś widziany z przodu jest bardziej rozłożysty. Żydówki maja bardzo wąską przegrodę nosowa miedzy oczami.
6. Odcinek miedzy nosem a górną wargą jest znacznie dłuższy, niż u Słowian.
7. Ucho u Żydów w dolnej części nie posiada opuszki, jest jakby po linii prostej wrośnięte w głowę. U góry jest bardziej spiczaste, niż u Słowian. Często uszy u Żydów są jakby zdegenerowane, nieproporcjonalnie wielkie i odstające (Urban, Mazowiecki) albo odwrotnie, malutkie i pokręcone.
8. Typowy Żyd idąc po linii prostej kołysze się na boki niczym kaczka (Kwaśniewski, Oleksy).
9. U starszych Żydów ich cechy antropologiczne stają się bardziej wyraziste, np. satyryk Drozda.
IV. Sposób wysławiania się
1. Żydzi posiadają dar łatwego wysławiania się, co pozwala im “zagadać” niemal każdego Polaka.
2. Żydzi, mówiąc o sprawach najważniejszych i bliskich sercu każdego Polaka, nie angażują się emocjonalnie, nie przeżywają tego tak, jak my. Mówią monotonnie, wolno i bez emocji – ot, tak sobie, jak o każdej innej sprawie. Polskie sprawy ich nie obchodzą, nie dotyczą.
3. Wielu Żydów ma problem z właściwą wymową “r” (np. Hanna Gronkiewicz, Jan Maria Rokita, Donald Tusk, Janusz Zemke).
4. Często zdarza się im wtrącić do rozmowy jakieś typowo żydowskie zwroty, zwłaszcza zaś “tfu”, naśladujące odgłos splunięcia.
5. Często w rozmowach dają wyraz swej “uczoności”, co przeradza się łatwo w poczucie wyższości i arogancje.
6. Są prawdziwymi mistrzami odwracania kota ogonem oraz zmieniania znaczenia słów.
V. Prezencja
1. Żydzi lubują się w noszeniu brody, choć młodsze pokolenie wydaje się preferować tzw. “brodo-zarost”.
2. Wśród mężczyzn widoczna jest niedbałość o wygląd zewnętrzny, do którego nie przywiązują oni takiej wagi, jak my.
3. Żydzi odznaczają się wielka pewnością siebie, czasami przeradza się ona w butę (np. Ryszard Kalisz, Leszek Balcerowicz).
4. Z reguły brak im ogłady, delikatności i taktu.
5. Żydówkom brak jest delikatności, skromności i poczucia wstydu. Są bezpardonowo wścibskie i bezwstydne (np. Monika Olejnik, Kora Jackowska, Monika Lewinsky).
6. Maja charakterystyczne dla siebie tiki i często ruszają ramionami.
VI. Cechy charakteru
Duch żydowski jest na wskroś przesiąknięty sceptycyzmem, wszystko podważają, poddają w wątpliwość, dążą do destrukcji i zniszczenia. Żydzi nie są w stanie stworzyć niczego pozytywnego i budującego. Zniszczą każdą kulturę, każdą ekonomie, ład moralny – pozostawiając po sobie jedynie chaos.
1. Żydzi ukrywają swe pochodzenie, udając rodowitych mieszkańców kraju, w którym pasożytują. Nierzadko grają rolę “superpaństwa”. Zdarza się, że członkowie tej samej rodziny występują po rożnymi nazwiskami. Wpadają we wściekłość i furie, gdy ktoś odkryje ich prawdziwe pochodzenie, ich prawdziwe nazwisko itp., co jest cechą zupełnie niespotykaną wśród innych nacji.
2. Żydowska rodzina wpaja dzieciom silne poczucie świadomości narodowej, Każdy Żyd poda z pamięci bez zająknięcia imiona przodków do 10 pokoleń wstecz. Żaden inny naród nie posiada tak silnego poczucia odrębności narodowej. Jeśli jedno z rodziców jest Żydem, to niemal z pewnością dzieci zostaną Żydami. Czynnikiem wzmacniającym ten proces jest opieka gminy żydowskiej. Posiadają silny instynkt gromadny – są zorganizowani w tajnej sieci gmin żydowskich, tzw. “kahałach”.
3. Żydowskość jest ekspansywna i żądna władzy. Władza to naczelny motor jej aktywności. Dla katolika wzorcem będzie osobista świętość, skromność, pokora, służba prawdzie, dobru i pięknu. Horyzonty polityczne Polaka zamykają się w granicach Polski. Tylko wybitniejsze jednostki maja szerszy krąg zainteresowań. Dla Żyda jest to śmieszne. Jego wzorcem będzie bankier (bo posiada największą władzę nad gojami), dziennikarz (bo może kształtować dusze narodu) albo polityk (bo może kierować państwem w interesie Żydów, czego najlepszym dowodem jest Polska, ze swymi Geremkami, Kuroniami, Bieleckimi, Sztolcmanami, Bermanami itp.). Każdy Żyd myśli na sposób globalny, choć działa lokalnie w danym środowisku.
4. Żydzi brzydzą się praca fizyczna (czy kto widział kiedy Żyda pracującego przy budowie dróg albo w kopalni?). Ich ulubionymi zajęciami jest spekulacja i handel. Często zostają również adwokatami.
5. Żydzi wykazują niezwykłą solidarność plemienną. Nie jest trudno nakłonić Żyda, formalnie obywatela innego państwa, do działania na korzyść Izraela, choćby szkodziło to krajowi, w którym mieszka.
6. Wśród Żydów silnie umocowana jest instytucja zemsty. Przykłady: morderstwo syna Bolesława Piaseckiego, syna i synowej Mariana Jurczyka. Ulubionym rodzajem zemsty Żydów jest zamordowanie osób najbliższych ofierze: w ten sposób cierpi ona więcej, niż gdyby sama została zabita.
7. Żyd nigdy nie przyłoży reki do potępienia swoich, choćby przedstawiono mu niezbite dowody zbrodni. Będzie zawsze, bezwarunkowo popierał swych współplemieńców, idąc w zaparte wbrew faktom lub pokrętnie tłumacząc je na ich korzyść, w typowo żydowski sposób odkręcając kota ogonem.
8. Żydzi są mistrzami konspiracji. W każdym nowym środowisko w mig odnajdują współplemieńców i skrycie rozgrywają sprawy na swoją korzyść. Sztandarowym przykładem jest tu masoneria – tajna, ogólnoświatowa organizacja satanistyczna, która służy celom polityki żydowskiej i która niezmiennie kierują Żydzi.
9. Żydzi łatwo się adaptują (jeśli chcą) w każdym otoczeniu. Żyd rosyjski będzie powierzchownie przypominał Rosjanina. Ale i tak będzie współpracował z innymi Żydami dla ich dobra, kosztem Rosji.
10. Łatwo opanowują języki obce.
11. Nie uznają żadnej świętości ani niezmiennej prawdy. Świętością jest tylko to, co służy Żydom (np. religia Holocaustu).
12. Kierują się podwójną moralnością – jedna w stosunkach miedzy sobą, a całkiem inna na użytek gojów.
13. Są mściwi i okrutni. Nigdy nie okażą żadnego miłosierdzia obcym. Wymordowali narody Ziemi Obiecanej, ukrzyżowali Jezusa, dokonywali mordów rytualnych. Mieli wśród siebie dr-a Mengele, A. Eichmanna, H. Himmlera. Żydowska była CZEKA i NKWD. Masakrują Palestyńczyków. Z całą bezwzględnością stosują zasadę “oko za oko”.
14. Żydzi nigdy za nic nie przepraszają, nie okazują żadnej skruchy za najgorsze zbrodnie i absolutnie nigdy nie zadośćuczynią za dokonane zło. Polak za doznane krzywdy zapała gniewem na krótko i jest skłonny do pojednania i zapomnienia. Żyd natomiast nie da po sobie tego poznać, ale zacznie skrycie i przebiegle niszczyć przeciwnika, zaprzęgając do tego celu swą inteligencję i umiejętności, na zimno, z wyrachowaniem.
15. Żydów cechuje poczucie wyższości i wybraństwa, które przechodzi chwilami w groteskową megalomanię. Z tego powodu nigdy nie ścierpią doznanego upokorzenia – a upokorzeniem była dla nich także pomoc uzyskiwana od Polaków w czasie wojny. Żyd, który zawdzięcza Polakowi swe ocalenie, nierzadko będzie go nienawidził (np. pisarz Kosiński, czyli Józef Lewinkopf). Regułą było, że Żydzi złapani przez Niemców natychmiast wydawali swych dobroczyńców, aby ci zginęli razem z nimi.
16. Żyd będzie pochlebcą i przyjacielem dopóki ciągnie z goja korzyści. Gdy osiągną cel, gdy zdobędą nad gojem przewagę, zmieniają się nie do poznania, bez skrupułów zrywają znajomości i stają się wrogami.
17. Specjalnością Żydów jest przewrotność i pokrętna logika w argumentowaniu (np. Jacek Kuroń, prof. Maria Szyszkowska, Adam Michnik).
18. Żydowskość jest “nierozpuszczalna” i niezniszczalna. Świadczy o tym:
- odżywanie żydowskości w trzecim lub czwartym pokoleniu, fenomen nigdzie nie spotykany;
- powrót do żydostwa na stare lata, dotyczy to nawet osób dla Polski zasłużonych (Karski, Nowak-Jeziorański, Bartoszewski).
19. Żydzi nie czują żadnego przywiązania do narodu, wśród którego żyją. Bez sentymentów wyjadą z kraju, oczerniając Polskę i udając wielce “dyskryminowanych”. Za granica zaś udają Polaków, włączają się do organizacji polonijnych i starają się je opanować albo rozbić.
20. Żydzi przyjaźnią się i zawierają małżeństwa przeważnie tylko miedzy sobą.
21. Rasa żydowska wykazuje swego rodzaju “nadaktywność” – zawsze Żydzi stoi na czele wszystkiego, co jest skrajne, czy to w polityce, czy w nauce, czy w Kościele (Marks, Lenin, Trocki, Darwin, Freud – w Polsce zaś Anda Rottenberg. ks. Musiał, ks. Czajkowski).
22. Jedną z najgorszych zniewag dla Żyda jest, gdy inny Żyd zarzuci mu asymilacje w jakiejś społeczności gojów. Rozpiera ich duma bycia “narodem wybranym” – bycia ludźmi, gdy cała reszta, wg. Talmudu, to tylko zwierzęta z ludzka twarzą.
Cykl artykułów nt. “Jak rozpoznać Żyda” wywołał dokładnie takie reakcje, jak można było bez trudu przewidzieć.
Żydzi reagują wściekłością i swymi sztampowymi, monotonnymi oskarżeniami o “antysemityzm”. Gdyby mogli – wsadziliby autora i tych, którzy się z nim zgadzają, do ciężkiego wiezienia. Albo rozjechali czołgami, w czym maja dużą praktykę z Palestyny.
Polacy mieszkający za granica nie ukrywają swego pochodzenia. Nie zawsze się z nim obnoszą, ale i nie popadają w furie, gdy ktoś je wykryje. To samo zresztą dotyczy wszystkich innych nacji.
Żydzi zaś z reguły otaczają swe pochodzenie tajemnicą, zmieniają nazwiska, czasami nawet wyznanie. Udają lepszych Polaków, niż sami Polacy. I oczywiście z zaciekłością atakują tych, którzy im żydowskie korzenie przypomną.
Warto się zastanowić, dlaczego tak jest. Dlaczego Żydom tak bardzo zależny na tym, by uchodzić za kogoś innego – zwłaszcza, gdy chodzi o Żydów zajmujących wpływowe stanowiska (w polityce, mediach, bankowości itp).
My tymczasem kontynuujemy nasz pożyteczny cykl.
VII. Metody działania
Od ponad 2000 lat Żydów cechuje konsekwencja i niezmienność celu polityki, Zawsze są zorganizowani hierarchicznie. W danym państwie istnieje jeden zakonspirowany ośrodek kierowniczy (Kahał), którego polecenia są dla nich święte. Kahały krajowe zaś otrzymują wytyczne od tajnego światowego rządu żydowskiego, czyli Sanhedrynu, który obecnie rezyduje w USA.
1. Żydzi stosują zasadę “cel uświęca środki”. Najwięksi znani w historii zbrodniarze, mordercy, zdrajcy byli w ogromnej większości Żydami (Lenin, Stalin, Hitler, Dzierżyński).
2. Utrącają tubylców, a bezwzględnie popierają swoich. By osłabić państwo polskie wzmacniają i wykorzystując mniejszości narodowe: Ukraińców, Niemców, Białorusinów, Litwinów.
3. Bez wahania przechodzą na przeciwstawne pozycje ideowe. Komuniści zmieniają się w demokratów, socjaliści w narodowych katolików, walczący ateiści – w “przyjaciół” Pana Boga. Liczy się bowiem tylko interes żydowski, wszystko inne jest w zasadzie bez znaczenia: lojalność, zasady, przyjaźń, wierność – to tylko puste słowa, bez znaczenia, dobre dla gojów.
4. Żydzi wszędzie pchają się na “doradców”. Jest to skuteczna metoda sprawowania faktycznej władzy bez ponoszenia odpowiedzialności. Świetnym przykładem jest historia “Solidarności”.
5. Podstawiają żydowskie kobiety na żony lub kochanki ludziom, którzy wybijają się ponad przeciętność. Powiązanie danej osoby z żydostwem to sposób na jej zneutralizowanie dla sprawy polskiej. A gdyby Polak mimo to pozostał wierny swemu narodowi, Żydówka będzie najlepszym donosicielem do Kahału Przykłady: Gomółka, Herbert, Jaruzelski. Za granica: słynna sprawa Billa Clintona i Moniki Lewinskiej.
6. Żydzi osłabiają morale narodu. Pod osłoną haseł “humanizmu”, “postępu”, “tolerancji”, akcji charytatywnych (Owsiak!), szerzą pornografie, pijaństwo i rozwiązłość (Kwaśniewski, Kuroń, Izabela Sierakowska).
7. Dążą do podporządkowania sobie wszystkiego w danym państwie, obojętne czy w godziwy, czy w skrajnie niegodziwy sposób. Byleby posuwało sprawę żydowską do przodu. Główne uderzenia kierują na newralgiczne ośrodki wpływu w sferze duchowej: media, uniwersytety, Kościół. Nie rezygnują oczywiście ze sfery materialnej: bankowości, sądownictwa, gospodarki, tajnych służb. Działania te prowadzone są zawsze w największej tajemnicy przed tubylcami, w sposób planowy i długookresowy. Żydzi likwidują również fizycznie jednostki wybitne i szlachetne – np. masowe mordy AK-owców, NZS-owców, skrytobójstwa patriotycznych księży, działaczy Solidarności, czy tzw. morderstwa sądowe.
8. Żydzi psują system prawny narodu, tworząc jego karykaturę. Takim “nowym” systemem osaczają naród, który meczy się w nim, jak ryba wyjęta z wody. Prawo staje się niemoralne: zaczyna chronić przestępcę, a prześladować zwykłych obywateli. “Troska” o więźniów, zniesienie kary śmierci, łagodne wyroki – wszystko to pojawia się z inicjatywy żydowskiej, odziane w sztandary “humanitaryzmu” (prof. Zoll).
9. Żydzi wprowadzają zamęt w państwie przez wymyślanie i nachalne lansowanie destrukcyjnych ideologii. Robią to żydowscy “naukowcy” na uniwersytetach, robią to w ich ślad żydowscy dziennikarze i politycy. Komunizm wymyślił Żyd Marks, a wprowadzili go w życie Żydzi: Lenin, Stalin i Trocki. Narodowy socjalizm jest dziełem Żydów (wspieranym przez nich finansowo), podobnie jak zachodni “liberalizm”.
10. Żydzi bezustannie “reformują” wszystko, paraliżując w ten sposób normalne funkcjonowanie państwa. Uniemożliwia to akumulacje doświadczeń i naturalne wyłanianie się kompetentnych elit.
11. Uprzedzają rodzące się dążenia narodu i natychmiast wskakują “na czoło pochodu”, przejmując dowodzenie (np. Solidarność, AWS, ZChN).
12. Żydzi zakładają dziesiątki najrozmaitszych partii politycznych (w tym jawnie antysemickie!) i prowadząc miedzy sobą walkę na niby doprowadzają do chaosu w państwie.
13. Udają patriotów i przenikają do każdej organizacji. Gdyby którejś udało się pozostać wolną od Żydów, będą ja zwalczać z największą zaciekłością, uciekając się do jawnych kłamstw w mediach, oczerniania jej działaczy, podawanie do sadu za zmyślone “przewinienia” (wśród których “antysemityzm” stanowi przestępstwo główne, obok rasizmu i ksenofobii). Sztandarowym przykładem mogą być ponawiające się fale ataków na Radio Maryja. Jeśli i to nie pomaga – dokonują skrytobójstw.
14. Jeśli Żyd nie może w polemice sprostać swemu oponentowi – bez ceregieli przejdzie do wyzwisk, obrzucania błotem i oszczerstw. Polakom obca jest polemika oparta na inwektywach, choć pod wpływem panoszącej się cywilizacji żydowskiej coraz częściej i oni do niej się uciekają. Należy wyraźnie podkreślić, iż jest to czysto żydowski sposób prowadzenia dyskusji.
15. Bardzo często Żyd nie atakuje przeciwnika bezpośrednio, lecz posługuje się innymi, sam ograniczając się do roli inspiratora.
16. Żydzi zawsze stoją na czele “postępu” i walki z “zacofaniem”. Skuteczną bronią w ich rekach jest sztuka: np. opluwanie chrześcijan i wybielanie Żydów w filmach, książkach i przedstawieniach teatralnych, fałszowanie prawdy historycznej itd.
17. Żydowscy artyści propagują rzeczy obrzydliwe (Anda Rottenberg, propagatorka dzieła pt. “Kloaka”), wyśmiewają tradycje narodowe (Olga Lipińska) i wulgaryzują język. Przy każdej możliwej okazji atakują Kościół Katolicki (np. profanowanie krzyża, “artystka” Dorota Nieznalska).
18. Żydzi prowadzą akcje antysemickie. W razie braku antysemitów sami odgrywają ich role (np. Żydzi sami robią antysemickie napisy na murach, sami “podpalili” synagogę w Warszawie, sami niszczyli żydowskie nagrobki) – bądź też celowo prowokują do wystąpień antyżydowskich. Jest to żelazny punkt ich repertuaru, który daje wiele korzyści:
- wśród zwykłych Żydów wzbudzają strach przed antysemitami i skłaniają ich do trzymania się razem;
- wśród Polaków wywołują poczucie winy i osłabiają naturalny odruch obronny przed żydowską agresją;
- twarzą znienawidzonej Polsce złą opinie za granicą (“kraj antysemitów bez Żydów”);
- powodują skupienie się polskich patriotów pod żydowską komendą;
W klimacie stworzonym przez żydowskich prowokatorów nawet rzeczowa krytyka antypolskich działań Żydów staje się “endemicznym antysemityzmem”, “ksenofobią”, “rasizmem” itp. Owocem tego jest, iż Żydzi w Polsce są nietykalni.
19. Udając “polskich patriotów” Żydzi często “walczą” z innymi Żydami, ale tak by, broń Boże, nie zrobić im żadnej krzywdy, zaś walkę kierują tak, by nie dotknąć istoty problemu. Czyli wpuszczają naiwnych w maliny.
20. Od samego początku chrześcijaństwo jest dla Żydów największym, najbardziej znienawidzonym wrogiem. Prowadzą nieustępliwą walkę z Kościołem Katolickim. Inicjują powstawanie najróżniejszych sekt pseudo-chrześcijańskich w celu osłabienia Kościoła. Oczerniają księży, wyśmiewają zasady wiary (Urban, Olga Lipińska). Rozbijają od środka środowiska katolickie (“Znak”, “Wieź”, “Tygodnik Powszechny”), lansując wersje “katolicyzmu otwartego” (Turnau, ks. Musiał, ks. Czajkowski, bp. Pieronek). Wyciągają na światło dzienne jednostkowe przykłady zdemoralizowanych księży i robią z nich aferę na cały świat. Obwiniają chrześcijaństwo za holokaust. Zakonspirowani Żydzi w sutannach wmawiają w katolikom poczucie winy wobec Żydów.
VIII. Żydowskie akcje dezinformacyjne
Żydzi, jak to bez trudu można naocznie stwierdzić, popadają we wściekłość, gdy ktoś wyjawi ich prawdziwe nazwisko, odkrywa ich prawdziwe zamiary, przejrzy ich podwójną grę. I po tym właśnie najłatwiej jest ich poznać. Po odruchu robaka, który – gdy ktoś podniesie kamień, pod jakim siedzi – zaczyna się wić i gwałtownie szukać kryjówki.
Przede wszystkim jednak Żydzi starają się, aby ich prawdziwe cele były nieznane gojom i doszli w tej sztuce maskowania się do dużej biegłości.
1. Żydzi bardzo często udają Polaków, przybierając sobie, niekiedy bardzo piękne, polskie nazwiska (czasami jednak zawodzi ich wyczucie językowe i powstają różne nazwiska-potworki, jak np. Kloakowski). W roli “Polaków” usiłują bagatelizować kwestie żydowską. Tych, którzy o niej mówią, okrzykują antysemitami, ksenofobami, faszystami, nazistami, oszołomami itp.
2. Usiłują mącić gojom w głowie przez sztuczne rozróżnianie miedzy Żydem – członkiem narodu, a Żydem – członkiem wspólnoty religijnej. Nazywają też Żydami tylko wyznawców judaizmu – a cała reszta jest rzekomo “zasymilowana”. Jest to oczywiście tzw. “żydowska prawda”, gdyż według Sadu Najwyższego Izraela “Żyd nigdy nie przestaje być Żydem”. Kropka.
3. Żydzi nienawidzą “Protokołów Mędrców Syjonu” i za wszelka cenę usiłują je zdezawuować, uczynić z nich jakieś olbrzymie antyżydowskie fałszerstwo. Żaden Żyd nie przyzna, ze “Protokoły” są prawdziwe. Po stosunku danego człowieka do “Protokołów” można z dużą trafnością osadzić, czy jest Żydem, nawet pozornie zasymilowanym.
Daj Boże, aby wszystkie “fałszywki” tak wiernie opisywały żydowską mentalność oraz żydowskie cele i metody, jak czynią to “Protokoły”.
4. Żydzi zaciekle zwalczają tzw. spiskowe teorie dziejów, próbują ja wszędzie ośmieszać.
5. Żydzi wyśmiewają albo nazywają rasizmem, gdy ktoś domaga się ujawnienia przynależności narodowej. Podczas fali wielkiej imigracji do USA wszystkie nacje miały wpisywana taką przynależność, niekiedy bardzo drobiazgową (np. Górny Morawianin!). I tylko Żydzi zawzięcie walczyli o to, by nigdy nie podawać narodowości żydowskiej, lecz np. polską lub niemiecką, czyli kraju, w którym mieszkali.
6. Żydzi, udając Polaków, przejaskrawiają niekiedy aż poza granice absurdu negatywne opinie o Żydach. W ten sposób ośmieszają te opinie oraz osoby, które dopatrywałyby się w nich sensu – zarazem podważając wiarygodność wszelkich opinii o Żydach, nawet tych dobrze umotywowanych i słusznych.
7. Udawanie Polaków służy Żydom do jeszcze innego celu: jako “Polacy” przepraszają oni innych Żydów za rzekome zbrodnie narodu polskiego, co ułatwia “Przedsiębiorstwu Holocaust” wyciągać pieniądze od Polski, “odzyskiwać utracone mienie” oraz szkalować Polskę. Przykładem możne tu służyć mgr Izaak Stolzman, prezydent Polski.
8. Żydzi praktykują “ekumenizm” w stosunku do Żydów i bratanie się z judaizmem (który nie ma nic wspólnego z pierwotną, natchniona religią żydowską, lecz jest tworem “uczonych” talmudystów – nierobów mitomanów i pasożytów). W tym celu również udają Polaków – Polaków “otwartych” na judaizm (np. zespól redakcyjny “Tygodnika Powszechnego”, bp. Pieronek, abp. Życiński). Posuwają się oni nawet do perfidnych twierdzeń, jakoby chrześcijaństwo wywodziło się z judaizmu (sic!!!).
9. No i oczywiście nie zapominajmy, że gdy inne środki zawiodą, Żydzi nie cofają się przed najgorszymi obelgami i wyzwiskami (mówiącymi zresztą więcej o osobie, która je wypowiada, niż o osobie obrzucanej obelgami) – a nawet jawnymi pogróżkami. Rzadko zresztą za pogróżkami kryje się realna możliwość ich spełnienia; na ogół są to puste słowa (vide rozliczne pogróżki Macieja Kloakowskiego i toczone przez niego rzekomo “rozprawy sadowe”, których liczba idzie już chyba w dziesiątki). Tym niemniej gwałtowność i wściekłość Żydów możne zaszokować normalnego Polaka, niezdolnego do tak ogromnej, zajadłej nienawiści i skłonnego do wybaczania swym wrogom.
10. Warto tez wymienić lansowaną przez krypto-Żydów w teorię o rzekomo ogromnym wpływie żydostwa na polska kulturę. Wyrażają się oni pogardliwie o największych polskich pisarzach (Sienkiewicz, Prus) i zamiast nich usiłują wywyższyć np. Schulza, pisarza miernego, dobrego na lokalna skale społeczności żydowskiej w Pikutkowie.
11. Żydzi nachalnie wciskają się do wszystkich polskich organizacji, a także sami zakładają rożne organizacje, jako niby “Polacy zatroskani o społeczeństwo”. To stad biorą się rożne “Otwarte Rzeczypospolite”, “Nigdy Więcej” albo “Związki Walki z Polskim Faszyzmem”. Tymi organizacjami kierują Żydzi albo ich wierni szabesgoje. Zadaniem takich organizacji jest po prostu szkalowanie Polski i Polaków.
Czułe punkty żydostwa
1. Boją się ujawnienia prawdy o sobie samych: ich skrajnego szowinizmu, rasizmu, pogardy dla innych narodów, ich antyludzkich celów i łajdackich metod działania.
2. Zieja nienawiścią do innych ludzi (goje to tylko zwierzęta z ludzka twarzą). Judaizm i wywodzący się z niego syjonizm są najskrajniejszymi formami rasizmu, jakie zna historia człowieka.
3. Niemal nigdy (wyjątki są jednostkowe) nie działają dla dobra ludzkości i nie przyczyniają się do rozwoju świata, a jedynie żerują na innych. Nie produkują – wolą pośredniczyć w sprzedażny i kupnie.
4. Znaczna cześć Żydów to ateiści, zachłanni jedynie na dobra materialne, zdolni dla nich nawet do zdradzenia swoich.
5. Są tchórzliwi i przekupni – ale w razie przewagi stają się od razu aroganccy, bezczelni i mściwi. Nie znają słowa lojalność i wdzięczność.
6. Zawsze trzymają z silniejszym, a gardzą słabym. Widać to było wyraźnie, gdy zarówno wojska Hitlera, jak i Stalina, były owacyjnie witane przez polskich Żydów, którzy natychmiast i niemal bez wyjątków przechodzili na stronę okupanta.
Podsumowanie
W poprzednich pięciu częściach naszego cyklu zajmowaliśmy się cechami fizycznymi i charakterologicznymi, które są typowe dla Żydów. Zebrana wiedza to fakty historyczne oraz rozgrywające się na naszych oczach wydarzenia.
Normalny człowiek, po bodaj powierzchownym zapoznaniu się z kwestia żydowska, jest zbulwersowany i głęboko zaszokowany perfidią tej nacji, nie mającą sobie równych w świecie.
Skąd u Żydów tyle nienawiści do obcych i takie bezgraniczne oddanie się złu? Rozum ludzki, aby znaleźć wyjaśnienie, musi uciec się do zapisów Ewangelii.
Jak podaje św. Jan, Pan Jezus rzekł Żydom: “Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego”. (J 8, 44)
U św. Mateusza czytamy zaś: “Piłat ujrzawszy, że to nic nie pomaga, przeciwnie, że zgiełk się wzmaga, wziął wodę, umył ręce przed ludem i rzekł: Nie jestem winien krwi tego sprawiedliwego, wasza to rzecz. A cały lud, odpowiadając, rzekł: Krew jego na nas i na dzieci nasze.” (Mt 27, 24-25)
A wiec naród żydowski dobrowolnie przyjął na siebie najcięższą klątwę, która na nim ciąży do dziś – a to oznacza, iż jest zaprzedany diabłu. Ze źródeł judaistycznych wiemy, iż Sanhedryn świadomie zawarł pakt z diabłem w zamian za obiecaną mu władzę nad światem. Dopiero w świetle wiary możemy zrozumieć tą szatańską złość, przewrotność, niegodziwość i perfidię, jakie cechuje ten naród.
Dopiero wówczas można zrozumieć, dlaczego Żydzi wszędzie propagują pornografię, rozwiązłość obyczajów, alkohol, narkotyki. Dopiero wówczas można pojąć, dlaczego to Żydzi stworzyli komunizm i hitleryzm i dlaczego spowodowali wybuch dwu wojen światowych (żydowskie banki finansowały zarówno Rewolucje w Rosji, jak i reżym Hitlera).
Żydzi stosują hitlerowskie metody wobec Palestyńczyków – bo przecież są tych metod twórcami!
Jak zwyciężyć?
Punkt ciężkości walki z żydostwem leży w sferze duchowej: religia, kultura, nauka i sztuka. Ale ograniczenie się do tej sfery nie starczy. Walka z Żydami musi być totalna: fizyczna i duchowa. Nie chodzi tu oczywiście o totalne wyniszczenie rasy żydowskiej, to nie byłoby chrześcijańskie, lecz o jak najszybsze odsuniecie ich od wpływu na funkcjonowanie państwa i znieprawianie polskiego ducha.
1. Kluczem do zwycięstwa jest posiadanie mediów. Żydom należny odebrać media, zwłaszcza zaś telewizję, bo jest najpotężniejszym instrumentem oddziaływania na ludzi. Kto ma media, ten sprawuje rząd dusz i wygra każde wybory. Na marginesie: furiackie (i jakże prymitywne) ataki żydowskich mediów na niezależne, polskie media (Radio Maryja, Nasz Dziennik) dowodzą, jak groźna dla żydostwa jest wolność słowa.
2. Należy pogłębiać katolicyzm w Polsce. Naród polski musi być zjednoczony w działaniu, by skutecznie przeciwstawić się naszym śmiertelnym wrogom, którzy są agresywni i zepchnęli nas do obrony. Dziś wojna toczy się na płaszczyźnie duchowej o naczelne zasady w moralności, polityce i ekonomii.
3. Należy naśladować Żydów w organizowaniu się i metodach działań:
- jeden tajny ośrodek kierowniczy
- skryta totalna wojna
- długomyślność, wytrwałość
- popieranie tylko swoich (w naszym przypadku: Polaków)
- patriotyzm rozumny, a nie uczuciowy
- narzucanie innym swego sposobu myślenia, upodobań i celów, spychanie do defensywy
Potężna bronią są media, sztuka (głównie film) i edukacja.
4. W życiu politycznym muszą obowiązywać jasne kryteria polskości: polskości z metryki i z ducha. Dotyczy to również duchownych!
5. Szerzenie polskiej idei narodowej i podnoszenie świadomości narodowej Polaków.
6. Upowszechnianie znajomości zasad cywilizacji łacińskiej, także na tle porównawczym z cywilizacją żydowską.
7. Uświadamianie narodowi polskiemu celów żydostwa, cech żydowskiego charakteru oraz metod działania.
8. Eliminowanie Żydów z życia publicznego, wszędzie tam, gdzie mogą mieć wpływ na naród (polityka, kultura, sztuka, nauka, media).
9. Ofensywa historyczna, ukazującą haniebne czyny żydostwa na przestrzeni tysiącleci, ze szczególnym uwzględnieniem historii Polski, następnie wielokrotne wymuszanie przeprosin od Żydów przy najróżniejszych okazjach (i bez okazji).
10. Z Żydami nie wchodzi się w układy.
11. Polska jest jedynym krajem w Europie, który nigdy nie wypędził Żydów. Czas nadrobić te zaniedbania. “Cały świat” trochę pokrzyczy na “polskich antysemitów”, po czym, prędzej czy później… pójdzie naszym śladem. A Żydzi będą zmuszeni do życia w Izraelu, gdzie ich miejsce – co będzie oznaczać ich koniec. Izrael nigdy nie da sobie rady sam. Cywilizacja żydowska jest na tyle defektywna, że uniemożliwia jakikolwiek samodzielny byt, nie wspominając o rozwoju. Oni się sami po prostu zażrą. Ponad 2000 lat życia na cudzy koszt, w atmosferze oszustw i destrukcji, skutecznie ukształtowało charakter żydowski, co kiedyś wyda “godne owoce”.
12. Jeśli masz trafić Żyda, to tylko celnie. Bo jak spudłujesz, to do końca życia możesz spodziewać się zemsty. Polak potrafi wybaczać, nieraz aż za łatwo. Żyd – nigdy.
Zakończenie
Żydzi zawsze uważali i nadal uważają Polskę za raj dla siebie. “Polscy” historycy – oczywiście Żydzi – szyderczo wychwalają “polską tolerancję”, która okazała się zgubna dla Polski.
Żydzi propagują w Polsce patriotyzm dla przygłupów: stawianie pomników, zajmowanie się cmentarzami, świętowanie przegranych powstań itd. Z tego bezrozumnego sentymentalizmu nic nie wynika dla narodu. Polacy zajmują się rzeczami drugorzędnymi – podczas gdy Żydzi zniewalają ich Ojczyznę politycznie i duchowo, oraz grabią polski majątek narodowy.
Żydzi żyją wśród nas, głęboko zakonspirowani, noszą piękne polskie nazwiska, są – a jakże – ochrzczeni, chodzą do kościoła, a nawet zostają księżmi i biskupami. Znają doskonale naszą mentalność, nasze tajemnice, są z nami powiązani relacjami zawodowymi, koleżeńskimi a nawet rodzinnymi. Oni wiedza o nas wszystko – my natomiast nie wiemy o nich prawie nic, nie mamy dostępu do ich struktur, nawet nie umiemy ich rozpoznawać – wiec nic dziwnego, że maja nad nami olbrzymią przewagę.
Ponieważ Żydzi posiadają władczą mentalność, są doskonale zorganizowani i solidarni – wiec opanowali pozycje kluczowe dla egzystencji i dla tożsamości kulturowej Narodu Polskiego.
Konsekwentnie, krok po kroku, przerabiają nas na żydowskich Polaków poprzez zażydzenie kultury i wypłukiwanie z niej tego, co rodzime polskie (katolicyzm, łagodność obyczajów, skromność, honor, chęć pomocy drugiemu człowiekowi itp.). Zaś na płaszczyźnie materialnej zepchnęli Polaków do poziomu niewolników, w najlepszym razie parobków, zajętych jedynie biologicznym przetrwaniem, pozbawionych własnego warsztatu pracy, a wkrótce pozbawionego własnej ziemi, domów i mieszkań.
Oto mamy państwo z nazwy polskie – gdzie naród polski staje się coraz bardziej “mniejszością” w znaczeniu politycznym, gospodarczym i kulturowym, rządzony przez Żydów nienawidzących tego narodu.
Na tym kończy się cykl wykładów pt. “Jak rozpoznać Żyda”.
Zgodnie z przewidywaniami w mojej skrzynce pocztowej znalazłem pewną ilość niezwykle wulgarnych obrzydlistw żydowskiego autorstwa. Potwierdza to tylko jedną z moich tez: Żyd, przyparty do muru argumentami, których nie potrafi zbić, przechodzi do chamskich wyzwisk, wulgaryzmów, lania gnojówki na oponenta itp. Jest to właśnie jedno z typowych żydowskich zachowań.
Klimon Solowiecki
Za: https://www.nwo.report/nwo/jak-rozpoznac-zyda.html